Ruig

Vannacht is Karen overleden.Jakob was bij haar. We denken aan hem en Louis.
Terwijl wij lagen te slapen in een hostel in Pamplona verdween zij uit dit bestaan.
De wind woei hard door de oude straten van deze stad, waar de pelgrims alle eeuwen doorheen trekken.Alsof de natuur een afscheidssignaal gaf. Een bierton werd omver geblazen..
Voor t bestaan van het Jakobspad liep hier het Sterrenpad, een prehistorische sterrenbaan die naar de megalithische heilige plaats San Miguel de Escalada voerde. Er moet hier dus wel iets bijzonders aan de hand zijn.
Pamplona is ook de stad waar de eeuwenoude 'traditie' in stand wordt gehouden om stieren door de stad te jagen. Het loopt niet goed af met de dieren. Mens en dierenrechtenorganisaties organiseren tegenwoordig 'naakte mensen rennen' door deze zelfde straten. Dat lijkt me een stuk leuker.
Ons. Wegdek uit deze stad was lastiger dan de intocht. We volgden slechts het oude pad, gemarkeerd door metalen schelpen in t plaveisel. Vanmorgen kwamen we in autobaan gekte terecht. Ik ben maar weer afgestapt en door de berm gelopen.
We reden door de kale kom/vlakte die de stad omvat met hoge, kale heuvels rondom. Een woedende wind raasde. Koud en tochtig. Steile, geniepige hellinkjes. Maar plotseling lag het open land voor ons: lieflijke bergen, een meanderende rivier, dorpjes tegen de helling geplakt. We besloten vroeg (na amper 40 km) te stoppen in Puente La Reina. Een prachtige brug ( deed me aan de brug van Mostar die ik nog heel GEB mogen zien) voert je een stadje binnen met hoge huizen in smalle straten Balkon eitjes met planten en bloemen. En overal feestende mensen. 25 juli, de dag van St. Jacques ! Al snel zaten ook wij aan de tapas en zijn we hier ingetrokken . Een knus kamertje met veen Spaanse stuc. Terwijl buiten de optocht met enorme poppen langs trekt. Ik lig lekker in bed, ik hoef even niets. Genoeg ruigheid gehad.