De tiende dag was rustdag.. St Jean d'Angeli

De fiets naar de maker gebracht, de tent gerepareerd.. In dat kader leuk mailcontact met 'de tent makers' in Zweden (hilleberg tent). Heel betrokken en behulpzaam. Er is een tent stok flink ingescheurd. De reparatieset is nu op.. En slecht weer voor ons uit op de loer (golf van Biskaje)!
Verder hebben we de hele dag voor pampus voor de tent gelegen, te warm om verder iets te doen.. Dat een mens kan fietsen in dit weer.. Gisteren en eergisteren deden we t!
Verbijstering bij t ophalen van de fiets bij de reparateur (geluk dat we hem vonden, zeer schaars in qua middenstand centraliserend Frankrijk). Alle acties die onze Amsterdamse fietsenmaker (ik zal de naam niet meer noemen) gepleegd heeft om t probleem van de vastlopende ketting te verhelpen, zijn in een klap als achterlijk onderuit gehaald en weer vervangen. De euro's schuiven van de ene kant maar de andere.. Opnieuw weer een plausibel verhaal..maar hoe lang gaat dit nu weer goed?
De materie houdt ons teveel bezig. Dat zal duidelijk Zijn.
We genieten van jullie reacties, dank daarvoor. Belangrijk op deze, toch zwaardere , tocht.
Zo beklagenswaardig zijn we overigens niet. We zitten nu op een beeldschoon pleintje in een middeleeuws stadje, te eten samen met de band die straks gaat spelen. We waren getuige van t inspelen: 4 saxen (voor Joop kan t sowieso niet stuk), twee zangers, elektrische gitaar, percussie..de innerlijke mens wordt verder verzorgd met 'creools' eten. Lekker pittig..straks gaat het optreden van start. Geen toerist buiten ons, die zitten allemaal iets anders te beluisteren op een ander pleintje.
Het is de dag van de (hopelijk) lonende pauze. Bekend fenomeen op sportgebied. En van de materie. Nieuwe tandwielen, nieuwe bidons, olie en (fiets)schoonmaakmiddelen . Wat kan er nu nog misgaan?