Reflecties op een lege maag. Zonder eten naar bed?

Een prachtige dag! Overnacht in Mirambeau, in hotel Le Vheval Gris. in t boek dat ik lees (Hans Fallada, Iron Gustav, een familie kroniek in Berlijn rondom WO1), is een grijs paard de getuige die t allemaal meemaakt. In dit oude familiehotelletje kon ik me ook van alles aan tragiek en lotsbeschikking voorstellen. Je zult maar op gescheept zitten met een dergelijke erfenis en dit je leven moeten laten bepalen. Zwoegend onder dit lot. Die indruk maakte de eigenaresse. Heerlijk gegeten in een onverwacht aanwezige tuin. Fruit de mer! Want we zijn bij zee!
Een heerlijke tocht door fris heuvelland. Via een oud spoordijkje tussen de vignes door naar Blayse. Een prachtig citadelstadje. D'r pont naar de overkant van de Gironde. T oversteken van een grote rivier brengt voor mij altijd herinneringen terug aan andere grote rivieren. Je laat ahw een stuk land achter, er begint iets nieuws. Aan d'r overkant een tocht langs en door de beroemde Bordeaux merken. Hier zijn zowel in het verre als in t recente verleden mensen erg rijk geworden..! Het ene Chateau na t andere. We zoefden vrolijk langs.
Cola stops op prachtige terrassen langs de rivieren. Naast de Gironde, stromen ook de Garonne en de Dordogne richting zee, hier. Fransen die hun zondags diner in lome omstandigheden tot zich nemen en tot lang daarna verder mijmeren..
Via een 'piste cyclable protégé ' fietsen we soepeltjes Bordeaux binnen. Wat een stad! Heel origineel gebruik gemaakt van oude havengebieden voor woningen, de kade met industriële gebouwen er langs veranderd in een wandel, fiets gebied met winkels en terrassen waar jong en oud deze zondagmiddag leek te zijn. Met daarachter een prachtige oude stad met middeleeuwse poorten en cobble stone straatjes. We overwogen te blijven, een B & B te zoeken, maar... De tocht gaat door..
Een beetje bezuren we dit nu. Op een stenig reserveplekje van een camping 10 km landinwaarts, waar we als pelgrims nog een plekje kregen staan we nu onze instant reserve maaltijd klaar te maken. Zondag avond in een Franse buitenwijk. Pas de restaurants..! En zeker niet in actie. In t cafe waar we onze hoop op gevestigd hadden kregen we van meelevende stamgasten nog wat pizza restjes. Verder niets te krijgen.
Een echte pelgrstocht!