Gekte in de vlakte

De blog ik zojuist heb geschreven is door een storing in de Wifi verdwenen..Ik schreef over een prachtige, frisse ochtend, met kleuren aan de roze blauwe kant van t spectrum. Stille wegen, niemand te zien. Een Romeinse brug over een brede plek in de rivier. watervalletjes, vogels, ruisend riet. Ik schreef dat ik daar altijd wilde blijven, voor altijd, heel eventjes. Ik schreef over de enorme aantallen pelgrims die en route verschenen. Hinkend en met verbonden ledematen. Net als vroeger waarschijnlijk. De vele ' hospedales' uit de oude tijd langs de weg verwijzen daarnaar.
We dachten dat er weinig voorzieningen zouden zijn maar elk stadjes, op een dagmars uit elkaar gelegen, leken wel Volendam'. Souvenirwinkels, horeca...Het schijnt richting einddoel helemaal erg te worden met bus ladingen mensen die de laatste kilometers te voet willen afleggen. we zullen zien.
Wat ons in iedergeval wacht zijn twee bergketens. Die moeten overgestoken worden. De pyreneeën waren hiervoor een soort test. Gaan we het volbrengen?